Łokieć - Leczenie
Łokieć "tenisisty" - Leczenie
Leczenie trwa od 6 do 12 tygodni w zależności od czasu trwania dolegliwości Leczenie ma na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych, usprawnienie funkcji kończyny oraz zwiększenie siły mięśni. Pierwszym, ale doraźnym działaniem są okłady z lodu, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Łagodzą one ból, ale nie leczą przyczyny. Do tego dochodzi fizjoterapia: ultradźwięki, jonoforeza i masaż. Stosuje się odciążenie przyczepu za pomocą specjalnych opasek uciskowych, które jednak muszą być prawidłowo założone. Z leków zastosowanie ma ostrzyknięcie wielopunktowe z barbotażem (wielokrotne okłucie) sterydowe przyczepu. 0,5-1 ml w kilku miejscach. Ortopedzi zalecają także czasowe unieruchomienie stawu w celu jego odciążenia oraz iniekcje ze środka przeciwzapalnego.
Obecnie stosuje się:
- ESWT, czyli terapię falą uderzeniową (metodę wykorzystywana miedzy innymi w przezskórnym kruszeniu kamieni nerkowych)
- Iniekcje z czynników wzrostowych np Recover System - Biomet, APC - system Arthrex
- Mało inwazyjną metodę koblacji - Topaz (Artrocare) z użyciem elektrody generującej energię fali radiowej.
Metody te stymulują proces regeneracji uszkodzonego ścięgna, jednak do ok. 10 procent przypadków wymaga bardziej rozległych i inwazyjnych zabiegów operacyjnych.
- Artroskopowe polegające na usunięciu tkanek zapalnych a następnie stymulacji gojenia prostowników od strony stawu
- Otwarte - mini inwazyjne - usunięcie tkanek zapalnych, stymulacji gojenia kości ramiennej wraz z przemieszczeniem dalszym (odciążającym) przyczepu prostownika krótkiego z użyciem kotwic.
Jedno jest pewne: leczenie ,łokcia tenisisty” wymaga dużo precyzji ze strony lekarza i terapeuty oraz konsekwencji i cierpliwości ze strony pacjenta.
DLA BARDZO ZAINTERESOWANYCH - LECZENIE "ŁOKCIA TENISISTY"
Amerykańskie Lexington Sports Medicine Center, specjalizujące w rehabilitacji tenisistów, opracowało program powrotu do zdrowia oparty na założeniu, że wszystkie tkanki są zdolne do odpowiedzi na terapię i rehabilitację. Program składa się z trzech faz:
I faza ostra – wtedy ma miejsce ostateczne wygojenie uszkodzonej tkanki;
II faza odtworzenia – zajmujemy się wtedy tkankami przeciążonymi i z biomechanicznym deficytem;
III faza wzmocnienia - przygotowujemy do powrotu do wyczynu z zminimalizowaniem ryzyka ponownego urazu.
I – FAZA OSTRA
Cele:
- odtworzenie bezbólowego zakresu ruchów
- powstrzymanie zaniku mięśni chorej kończyny
- nerwowomięśniowa kontrola łopatki w pozycji neutralnej stawu ramiennego
- redukcja bólu i stanu zapalnego
- wzmocnienie pozostałych elementów łańcucha kinetycznego
Zakres ruchów:
zależny - mobilizacja stawu ramiennego, obojczyka i połączenia łopatkowo-piersiowego
- rozciąganie torebki ręczne oraz masaż poprzeczny niezależny - ćwiczenia wahadłowe
- ćwiczenia bloczkowe
Plecy - ruchy rotacyjne, zgięcie/wyprost
Zanik mięśni/kontrola nerwomięśniowa
Miejscowo - ćwiczenia izometryczne, kontrola łopatki, ruchy w zamkniętym łańcuchu kinetycznym
Odległe - otwarty łańcuch dla stawów niezaburzonych /łokieć, plecy/ koncentryczne/ekscentryczne
Ćwiczenia tlenowe/beztlenowe /trening aerobowy/anaerobowy
Ból i zapalenie
NLPZ /niesterydowe leki przeciwzapalne/ ok. 3 – 4 dni
Uruchamianie stawu
Ochrona stawu
Na końcu ćwiczenia rozciągające bierne i czynne.
KRYTERIA POSTĘPU
Brak obrzęków, II poziom bólu, posiadanie ok. 75 % siły mięśniowej, kontrola łopatki w pozycji neutralnej, giętkość pleców 75 %
II - FAZA ODTWORZENIA
Cele
- odzyskanie i poprawa siły mięśni kończyny górnej
- poprawa kontroli nerwowo-mięśniowej kończyny górnej
- normalizacja kinematyki stawu barkowego w pojedynczej płaszczyźnie ruchu
- poprawa czynnobiernego zakresu ruchów
- znormalizowanie ruchów pleców i bioder
Wzmacnianie:
Zależne - ułatwienie czynności proprioceptywnej mięśni łopatki
Ułatwienie czynności proprioceptywnej stawu ramiennego
Niezależne ruchy jednopłaszczyznowe – izotoniczne koncentryczne i ekscentryczne
ćwiczenia izokinetyczne
izolowane ćwiczenia mankietu rotatorów
rotacja biodra
plecy zgięcie/wyprost
Kontrola neuromięśniowa
Ćwiczenia proprioceptywne nerwowomięśniowe
Nacisk na pary sił: łopatka cofanie/wysuwanie
Bark unoszenie/obniżanie
Bark rotacja zewnętrzna/wewnętrzna
Rotacje plecy/tułów
Artrokinematyka
Mobilizacja stawu, wzory ruchów łańcucha kinetycznego
KRYTERIA POSTĘPU
Pełny bezbólowy zakres ruchów połączenia łopatkowo-piersiowego, prawie pełny bezbólowy ruch w stawie ramiennym, normalizacja sił stabilizacyjnych łopatki /asymetria boczna mniejsza niż 0,5 cm, normalny ruch pleców, ok. 75 % siły mięśni rotatorów, normalne ruchy rzutowe
III - FAZA WZMOCNIENIA
Cele:
- wzmocnienie siły i wytrzymałości kończyny górnej
- wzmocnienie normalnej wielopłaszczyznowej kontroli nerwowomięśniowej eliminująca
Łokieć tenisisty ( kliknij aby dowiedzieć się więcej o schorzeniu )
Zespół rowka nerwu łokciowego - Leczenie
W pierwszym okresie terapii zaleca się unikanie ćwiczeń i ruchów wymagających zgięcia stawu łokciowego. We wczesnych stadiach należy unikać nadmiernego zginania stawu łokciowego, a także ucisku zewnętrznego (opaski uciskowe, niewłaściwie dopasowane stabilizatory, poduszki itp.). Niektórzy autorzy proponują np. stymulację nerwowo-mięśniową PNMS w celu odtworzenia funkcji ręki u pacjentów z atrofią mięśni po zespole uciskowym. Ponadto, aby zapobiec zginaniu łokcia, stosuje się ortezy ramienne w nocy. Przy narastaniu objawów należy rozważyć leczenie chirurgiczne. Do wyboru w procesie leczenia chirurgicznego pozostają różne rodzaje operacji, w czasie których należy zwrócić uwagę aby nie uszkodzić ukrwienia nerwu łokciowego.
Operacje te można podzielić na:
- otwarcie kanału łokciowego z dekompresją nerwu,
- prostą neurolizę,
- przednią transpozycję nerwu,
- epicondylectomię przyśrodkową
Zespół rowka nerwu łokciowego ( kliknij aby dowiedzieć się więcej o schorzeniu )
Zespół kanału łokciowego (kanału Guyona) - Leczenie
W leczeniu zespołu kanału Guyona stosujemy unieruchomienie nadgarstka, fizykoterapię oraz leki przeciwbólowe. Leczenie to jest jednak dość często nieskuteczne i przynosi zwykle krótkotrwałą ulgę. Chirurgiczna dekompresja nerwu jest najbardziej efektywnym sposobem leczenia.
Zespół kanału łokciowego ( kliknij aby dowiedzieć się więcej o schorzeniu )
Zapalenie kaletki wyrostka łokciowego
Zapalenie kaletki czyli przestrzeni płynowej zapobiegającej tarciu i "odgniataniu" okolic wystających kości - w tym przypadku kaletki wyrostka łokciowego należy przede wszystkim "wyciszyć". Zaczynamy od wyłączenia czynników sprawczych czyli ucisku chorej okolicy, nie wykonujemy również dużego zgięcia w stawie. Okolice łokcia uciskamy za pomocą bandaża elastycznego następnie udajemy sie do ortopedy. Podstawowe leczenie polega na przyjmowaniu leków p/zapalnych i stosowaniu fizykoterapii. W przypadku utrzymującego się obrzęku lekarz nakłuwa kaletkę usuwając z niej płyn, często podając do wnętrza kaletki działający p/zapalnie lek sterydowy. Jeśli powyższe postępowanie nie wystarcza każdą kaletkę można usunąć zarówno w sposób otwarty lub artro/endoskopowy.
Zapalenie kaletki wyrostka łokciowego ( kliknij aby dowiedzieć się więcej o schorzeniu )
Rafał Więcek